Kin Uykusu

Henüz lise ikinci sınıftayken beyan etmiştim bu yedi tepeli şehrin karmaşasında temaşa sanatını icra etme gayretinde olduğumu. Yeni sıfatlar edindim o vakitten bu ana da düşüncem değişmedi. Hayli yoğun bir hafta ve kalabalık bir şehrin gerginliğiyle boğuşurken düştü hatrıma hayallerim. Ondan bu gece alışılmışın dışında bir şey yapmak isterim. Uzun ve noktasız cümlelerle beni tanıyanlara kısa ve öz dillendirmek isterim meramımı.

Her zaman çok konuşmam kıymetli kalabalık. Geçenlerde arsız dememe de bakmayın. Faniyim ben, ölene dek değişenim.

Taşraya hüzün hakimdir şimdi 

Yorgundur karanlık mahkemelerin asil reisleri

Sensizlik bir yaprağa tütün sardırsa da 

Saldırıverir ona içimdeki tüm suizan melekleri

Belki demlenir bir çay

Her ihtiyaç sahibi için 

Alabildiğine demli

Şimdi sessizlik hakim düz ovalara 

Kimse ses çıkartmamış ise de bilinir herkes herkese kinli

Bu uyku hali belirler halkların kaderini 

Uyananlar zalim sayılır uyanmamış gibi yapanlar deli 

Bir dizede belirir şairin parmak izleri 

Belki nasır belki vazgeçilmiş bir darağacı ipi 

Dert bulaşmaz, değildir veba gibi 

Hiç bir ayrılığın hükmü yok 

Ustalara duyduğum vefa gibi

Her his onu ele verecek korkaklarla yürür yolu

Hiç bir his temiz değildir ağlayan bir bebek gibi